yumru

yumru: 1. sif. Yuvarlaq, girdə, kürə, top şəklində. Yumru güllə. Yumru daş. Yumru gilə. Yumru gavalı. – Torbanı boşaldanda içindən kağıza bükülmüş bir yumru şey çıxdı. S. S. A..

2. sif. Dairəvi şəkildə olan; girdə. Nizami özünü düzəltdi, xırda və yumru gözlərinin qapaqlarını qaldırdı. M. S. O.. Rəhimlinin qıyıq gözlərindən silinməyən təbəssüm qızartısı çəkilməyən, yumru, ətli, tüksüz sifətinə yaraşıq verirdi. İ. Hüseynov.

3. sif. Gombul, koppuş, kök. Yumru, totuq uşaqlar qızıl taxtlarda qumaş yastıqlara söykənən möminlərə şərab paylayırdılar. Ç..

4. is. Tikə, dənə. <Şamama Cadu:> Di, başına dönüm, bircə yumru mənə qənd ver. Ə. H.. // is. Baş, kök yumrusu. Cinsi hüceyrələr iştirak etmədiyi bir halda da kartof yumrularında baş verən dəyişmələr ondakı gözcüklərə təsir edir. M. Axundov. yumru-yumru zərf və sif. Yumru (çox şey haqqında). Yumru-yumru eləmək. – <Əmiraslan baba dedi:> Çərçinin saqqızdan savayı yumru-yumru sabunları, . . dəyirmi güzgüləri də olardı. S. R..

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

yumru — is. 1) Yuvarlak, şişkin şey Alnında bir yumru var. 2) Sap, kök veya dallarda bulunan, yedek besin taşıyan şişkin madde Patates nişastalı bir yumrudur. 3) sf. Şişkin, kabarık, yuvarlak biçimli Yumru yanaklı bir çocuk. 4) sf. Eğri büğrü, çarpık,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumru — (Xanlar) suda pörtülüb qurudulmuş çəyirdəkli zoğal. – Qışda ərişdəyə yumru da tökəllər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yumru kök — is., bit. b. Patates, pancar, yer elması gibi yumru biçiminde olan kök … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumru — muhaddab, müdevver, topalak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumru köfte — is. Yağsız kıyma, köftelik bulgur, soğan, maydanoz ve baharat kullanılarak hazırlanan bir tür sulu yemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumru top — is. Yuvarlak top … Çağatay Osmanlı Sözlük
yamru yumru — sf. Yumru Ökçeleri çarpık, uçları kalkık, yamru yumru ayakkabıları toz içindeydi. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
hədəb(ə) — yumru … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tufuk — yumru, topalak; haymenin kubbesi; tepe … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumurlamak — yumru yapmak, toplarrıak I, 389 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

Academic Dictionaries and Encyclopedias